Je vraag verwelkomen is hem beantwoorden 

De winst van Liber is niet dat het al je vragen onmiddelijk beantwoordt, maar je aanleert je er zonder antwoord mee te verhouden. Niet alleen in de zin van: ‘ja, ik ben ze gewaar en observeer ze’, maar als in: ‘ik verwelkom, eet, proef, smaak en verteer ze. Onvoorwaardelijk’.

En zoals Liber je leert ‘leeg en niet-wetend’ met je vragen om te gaan, zo traint het ook je relatie met je (andere) gedachten en gevoelens in te richten. Door je erin te oefenen deze onvoorwaardelijk in de ruimte van je ‘niet-weten’ te laten binnenkomen. En je er niet tegen te verzetten, hoe ze je ook raken.

De kracht van Liber

Iets en niets, meer smaken kent Liber niet
De kracht van Liber: de eenvoud van de opzet. Je hebt je ‘iets’ – de aanwezigheid van gedachten, gevoelens, vragen, meningen, verlangens, verwachtingen en opvattingen – en de afwezigheid daarvan, de oneindige ruimte van je ‘niets’.

Twee smaken maar, dat is het. En het enige wat je hoeft te oefenen is om alles wat smaakt naar ‘inhoud’, naar willen, weten, verwachten, vinden, voelen, streven, hopen enzovoort, zeg maar alles wat geluid maakt, beweegt, een ‘vorm’ heeft, te behandelen als smaak ‘iets’. En om deze vervolgens als smaak ‘niets’ te verwelkomen.

Het gevolg: de inhoud van je ‘iets’ ondergaat een transformatie. Doordat het de ruimte krijgt zich uit te drukken, zich ‘gezien en gehoord’ voelt.

En dit geldt dus ook voor je vragen over de Liber methode zelf. Zoals: ‘werkt Liber wel?’, of ‘wat maakt Liber anders dan Mindfulness?’ of ‘valt Liber te combineren met mijn dagelijkse meditatieoefeningen?’ of ‘hoe lang duurt het voordat ik iets van het Liber oefenen merk?’,  of ‘hoe vaak en hoe lang raad je me aan te oefenen?’.

Liber levert je niet zoveel op doordat het je vragen op stel en sprong beantwoordt, je onmiddellijk van vervelende gevoelens verlost, of al je gedachten van een gouden randje voorziet, maar doordat het je aanleert ze in de ruimte van je stille aanwezigheid ervoor te verwelkomen. Waarna vervolgens, uit die ontmoeting, een fris, ‘geupcycled’, ‘iets’ tevoorschijn kan komen.

Een vraag als ‘Werkt Liber wel?’ kan bijvoorbeeld transformeren tot het inzicht ‘wat ben ik toch een controlfreak’. ‘Door de vraag ‘wat maakt Liber anders dan Mindfulness?’ kom je misschien beter in contact met je neiging het liefst de bekende weg te bewandelen. Onder de vraag ‘hoe lang duurt het voordat ik iets van het Liber oefenen merk?’ ontdek je wellicht je eigen ongeduld. En de vraag ‘hoe vaak en hoe lang raad je me aan te oefenen?’ spreekt misschien wel vooral boekdelen over je omgang met onzekerheden. En stuk voor stuk bieden die inzichten een prachtige aanleiding voor weer een nieuwe dialoog met je ‘niets’.

Vragen over Liber?
Geen betere plek om ze in de week te leggen dan in de ruimte van je eigen ‘niets’.

Zo doe je dat:

Schrijf je vraag op en beschrijf ook het gevoel dat de vraag met zich meebrengt, of wat je ertoe bracht juist deze vraag te stellen. Kijk eens of het je lukt tot wel 200 woorden op te schrijven in verband met deze vraag.

Neem dan 5 minuten de tijd om te ontspannen. Adem in door je neus, uit door je mond, en wees een en al aandacht voor, ‘volg’, je ademhaling.

Lees nu hardop en invoelend aan jezelf voor wat je hebt opgeschreven en nog eens en nog eens. Net zo lang tot  je de energie van de vraag voelt veranderen. Waarna je de oefening weer bij het begin kunt beginnen door de inzichten die dit voorlezen en luisteren je brachten, op hun beurt op te schrijven, voor te lezen, te beluisteren, enzovoort enzovoort.

De winst van Liber
Met Liber sla je drie vliegen in een klap.

Meer onmacht, meer mens
Door je ‘niet-weten’ een plaats in je bestaan te gunnen, geef je om te beginnen completer, eerlijker, vorm aan hoe je in elkaar zit. Word je ‘meer mens’.  Want een mens weet nu eenmaal heel veel meer niet, dan wel. In de kern typeert onmacht ons meer dan macht. En waar we dat bewust belichamen is er per definitie meer van ons aanwezig.

Minder verbergen, meer jezelf
Door daarnaast ook je ‘weten’ uit te nodigen zich maximaal te manifesteren, word je ook ‘meer jezelf’. Doordat veel van wat eerder een schaduwbestaan leidde, nu in het licht komt te staan.

Meer lijdzaam, meer levensbekwaam
De derde klap: door in de ruimte van je ‘niet-weten’ je ‘weten’ volledig te aanvaarden en te verwelkomen – ‘kom maar binnen, kom maar binnen’-, transformeert dat wat je weet of meent te weten. Vooroordeel wordt tot inzicht en jij wordt daarmee meer levensbekwaam.

Begin nu
Waarom tot morgen uitstellen waar je nu al mee kunt beginnen? Je eerste oefening wacht op je. Veel oefengenoegen.

Waarom wil je wat je wilt, verlang je wat je verlangt? Waarom vind je wat je vindt? Waarom interpreteer je wat je voelt zoals je dat doet, en ook: hoe weet je dat het klopt?

Al terwijl je deze vragen leest, wellen antwoorden in je op. Reacties. Liber leert: geef ze de ruimte. Laat wat je vindt, zich verwoorden, wat je voelt, zich doen voelen. En wees daarvoor ‘slechts’ aanwezig. Ervaar het, bevraag het desnoods, maar vind er niets van, wil er niets mee.  Zoals een zeef op zand niet anders reageert dan op zout.

Wat je dat oplevert? Bevrijding uit een ik-concept dat zichzelf tot wetgever, uitvoerder en controleur tegelijk is. En dus per definitie met zichzelf overhoop ligt. Ik wil, ik vind, ik voel, ik verlang? De Liber leerling gaat zien: iedere zin die begint met het woordje ‘ik’, verkleint mijn levensruimte, tenzij… ik met een onbedekt oog leer zien wie het zegt.

Hiertoe leert Liber je om je energie te verleggen. Om niet de realisatie, maar een zo objectief mogelijke evaluatie van wat je wilt, voelt en verlangt tot je voornaamste bezigheid te maken. De oefening: je existentieel zwaartepunt niet te funderen in je denken en voelen, maar in je enkele bewustzijn daarvan. Een en al ontvankelijk oor te leren worden voor wat er in je leeft.

Concreet doe je dit als volgt: in ‘woordwolken’ schrijf je neer wat zich in je afspeelt. Alsof je de notulist van je eigen gevoelens en gedachten bent. Vervolgens lees je dit hardop terug zonder er wat dan ook van te vinden. Dit doe je net zo lang totdat de zeggingskracht van je woordwolk aan energie begint te verliezen en je merkt dat de rollen omgedraaid beginnen te raken. Dat het hoogste woord niet langer is weggelegd voor wat je denkt en voelt, maar voor je potentie daarvoor volkomen leeg en ontvankelijk aanwezig te zijn.

Een kracht waarvan je niet wist dat je hem had, wordt je tot nieuwe grond onder je voeten: je vermogen machteloos, als ‘niets’, te zijn voor al het ‘iets’ dat zich in je roert.

Wat er dan gebeurt is even raadselachtig als vruchtbaar. Uitgenodigd zich zonder voorbehoud te delen met je onvoorwaardelijke belangstelling – je ‘niets’ -, begint wat je vindt, voelt, wilt en verlangt – je ‘iets’- zich te reinigen en te ordenen. Angst door het onbekende te worden overvallen, maakt plaats voor een verlangen ermee kennis te maken. Wat achterhaald is laat zich vervangen door wat wel aan de orde is. Je denken durft te gaan evolueren en gaat harmoniëren met plaats en tijd.

Verlost uit een zwevende zelfconstructie, kom je met beide benen op de grond te staan.

Begrijp je iets aan Liber niet? Last van een oefendip? Ontdekte je een gevoel of inzicht waar je niet op zat te wachten? Of ben je misschien teleurgesteld in jezelf omdat je denkt er niets van te bakken?

Lees steeds weer deze tips.

Cornelie: heling na een gespleten bestaan

Haar leven heette geslaagd. Getrouwd, kinderen, contactueel sterk. Ze was verpleegster, had leidinggevende functies en was humanistisch raadsvrouw. ‘Allemaal buitenkant’ zegt ze, ‘afgekeken van anderen. Om te overleven. Van binnen ben ik altijd angstig en onzeker geweest. Op het suïcidale af.

Cornelie is uit 1944. Kind van getraumatiseerde oorlogsouders. Honger. Onderduiken. Bombardementen. Schuilkelders. Kapotgeschoten huizen. Geboren in een samengesteld gezin. Haar vader een weduwnaar. Achtergebleven met twee dochters met tbc.

‘Alsof je opgroeit in een mand met zwerfkatten’ zegt ze. ‘Bedelend om wat kruimeltjes liefde. Je wordt gebeten en weggeduwd. Red jezelf maar. Schuldgevoel, omdat je gezond bent en jouw moeder nog wel leeft. Maar die heeft vooral oog voor het leed van je halfzusjes. Pijn? Niemand had pijn. Tranen? Ongewenst. Alles werd ontkend.

‘Van buiten geslaagd, van binnen rot. Alsof ik een mislukte soufflé was. Zo heb ik me altijd gevoeld. Gespleten. Gek werd ik ervan. Wat als het zou worden ontdekt?

‘Psychiaters, medicijnen, psychologen, groepstherapie, het alternatieve circuit: alles heb ik geprobeerd om er vanaf te komen. Niets hielp.’

‘En toen kwam ik ‘Liber’ tegen. Zomaar. Op het internet. Ik wist direct: dit gaat mij uit mijn tobben en angsten halen. En al vrij snel diende zich een besef van heling aan. Alleen door de oefeningen te doen. Elke dag opnieuw.

‘Ik ontdekte een binnenkant in mezelf, los van mijn omgeving. De behoefte altijd alert te zijn, voelhorens uit, op onraad gespitst, nam af. Dat gaf me rust. Ik begon te ontspannen en werd minder defensief. Ook mijn omgeving merkte direct verschil.

‘Ik begreep hoe ik al die jaren op zoek was geweest naar de verkeerde oplossing. Naar een beter gelukte Cornelie. In plaats daarvan brengt Liber me méér Cornelie. Ik blijk zoveel groter te zijn dan dat onzekere, vechtende meisje.

‘Ik denk humanistisch. Ook daarom sprak Liber me aan. Er komt geen religieus woord bij kijken. Maar vraag me wat anderhalf jaar oefenen me bracht en ik moet spirituele taal gebruiken: het bewustzijn ‘geborgen te zijn in God’. Te mogen leven ‘in zijn hand’. Waarin niemand mislukt is.’

‘Liber samengevat? Eindelijk rust en vrede. Voor geen cursus meer te porren. Omdat ik de antwoorden in mezelf heb gevonden.’

Hallo Thomas,

Je kent mij niet, maar ik doe sinds een paar maanden de Liber oefeningen van je site. Omdat ik er positieve resultaten mee heb, wilde ik je dit ook een keertje vertellen.

Ik heet Elke en ik woon in Groningen. Ik oefen al enige jaren Zen meditaties en ga wekelijks naar een yoga groepje. Van een goede vriend hoorde ik over Liber. Ik was niet erg geïnteresseerd. Ik  reageerde met: “ik doe al genoeg hoor, daar hoeft niks bij. En eigenlijk is het ook best gek en tegengesteld om zoveel inspanningen te moeten leveren om rustiger te worden.”

Maar…mijn interesse was gewekt en dus ben ik op de Liber Coaching site gaan kijken.  Eerst met weerstand en zo af en toe, proberende wijs zeg maar, ben ik begonnen. Ik zit ontspannen op de bank. Geen moeilijke verplichte zithoudingen. Niet zoeken naar rust (vaak ver te zoeken), maar gewoon 10 minuten opschrijven van alles, woorden, zinnen, gevoelens, gedachten, geluiden, kortom van wat zich tijdens mijn schrijven ook maar in mij aandient.  Dit richt mijn gespannen aandacht. Geeft focus zeg maar.

In het begin luisterde ik naar je tekst op de site. Nu gebruik ik het wekkertje dat ik ook bij Zen gebruik. Wat mij zo opvalt sinds ik dit ben gaan doen, is dat ik mezelf ook werkelijk loskoppel van de malende gedachten. Oké, dat doet zen en yoga ook, maar deze oefeningen geven mij er een dimensie bij. Namelijk het Niets. Het niet weten, gewoon beseffen iedere keer weer, dat ik het niet weet. En dat geeft mij veel rust.

Dat ik niet samenval met mijn gedachten. Het is mij al zo vaak gezegd in allerlei trainingen maar dankzij Liber begrijp ik het nu ook. Omdat ik het nu ook voel. Ik leer dat ik kan kiezen. Dat ik meer ben dan die malende gedachten. Het dagelijkse “zitten“ gaat mij hierdoor ook veel makkelijker af.

Ik zei tegen Jan, ‘dank dat je mij op Liber hebt gewezen. Ik hoef niks anders dan heel dicht bij mijzelf te zijn. Ontspannen op mijn bankje te schrijven en dat aan mijzelf voor te lezen. Niks geen moeten, niks geen dwang’. En vervolgens dacht ik ‘tja, ik kan Jan wel bedanken, maar dan bedank ik Thomas toch ook maar, dat lijkt me wel zo logisch’.

Dus bij deze: hartelijk dank!

ELKE